Yeşilin kokusu

Hava sıcaklığının 20 derecelerde seyrettiği şu günlerde Moskova'nın en güzel zamanlarını yaşıyoruz. Bahar sonunda Antalya'dan döndüğümde bambaşka bir Moskova karşıladı beni. Sanki zaman geri alınmıştı, ya da bahar beni takip ediyordu! Yeşilin sarhoş eden kokusu tüm Moskova'yı sarmış, parklarda çiçekler açmış, şehir gürültüsü kuş cıvıltıları tarafından esir alınmış...

Kış boyunca her gün, kalıplaşmış buz kütlesi üzerinde kafamı gözümü yarmamak için adeta bir cambaz kıvraklığıyla yürüdüğüm yol yukarıdaki hale dönüşmüş. Havanın 23.00 civarı kararması sebebiyle parklar geç saatlere kadar koşan, paten kayan, köpeğini gezdiren, sevgilisiyle koklaşan Moskovalılarla dolup taşıyor.

Kış süresince parmaklarımın uyuşacak kadar donmasına rağmen inatla şehri yürüyerek keşfetmeye çalışan biri olarak bu muhteşem fırsatı kaçırmıyorum elbette. Yeni yerler keşfetmenin yanı sıra eskiden gezdiğim yerlerin beni şaşırtan yeni yüzlerine de tanık oluyorum. Donmuş Moskova Nehri’nin üzerinde tekneler cirit atıyor şimdi. Ve fark ediyorum ki; yürürken hiçbir yer birbirinden o kadar da uzak değil.

Kiril alfabesini okuyamadığım günlerde metroda hat değiştireceğim diye kendimi dışarda bulduğum günler çok geride kalmış gibi geliyor. Artık yönümü haritasız tayin edebilmenin özgürlüğünü yaşıyorum. Tam olarak olmasa da ben de Moskovalı gibi hissediyorum kendimi artık.